doğum günü anıları

bundan rahat 10 sene öncesi bi 23 temmuz günü köydeyiz o zamanlar büyük ablam teyze oğluyla nişanlı enişte yani teyze oğluda dolmuşçudur minübüsü var işte indim aşağı çocukluk ya arabayla oynuyorum neyse küçük ablam geldi işte onla aramız pek yok benden 3-4 yaş büyük oturdu direksiyona küçük vidalar var onları alıp anahtar niyetine kontağa sokarmış gibi yapıyor (ben bunu sonra fark ettim) iştw bu kalktı gitti ben geçtim direksiyona vidayı aklıma soktu ablam aldım vidayı kontağa soktum. anasını satayım çıkmıyor zorla zorla çıkmadı. nilanlı olan ablamın yanına gittim dedim böyle böyle bu bana bi tokat çakmış zaten enişteden korkuyorum iyice ağlamaya başladım. ağlaya ağlaya annemin yanına gidiyorum o da teyzemlerde ve bütün sülale orda neyse işte gittim ağlaya ağlaya "anneeeeee doğduğum gün öldüğüm gün öldüğüm gün olacak" diye ağlıyorum bunlar ne oldu falan diyo anlattım işte onlara da 8-10 kişi gitti arabanın başına bulamadı vidayı. ufacık vida ağlamaktan kontakda da diyemiyorum neyse sonra buldular tamirci geldi çıkardı falan bana kızan yok ama dedem sağolsun 4-5 sene hiç unutmadı hâla da aklına gelince benimle dalga geçer çocuğun doğduğu gün öldüğü gün olacaktı ehehehehe diye. saygılar dede

hic kutlanmadı ki olsun...

hep tek kutladım lan düşününce.

sadece bir kere kutladım o da hiç tadı tuzu yoktu sonuçta yanımda o yokken ne kadar mutlu olabilirdim ki

sevdiğim bey doğum günümü kutlamamıştı bende gururumu bi kere daha gondikliyip arayıp doğum günümü kutlatmıştım.buda böle bi anımdır

tek başıma girmiştim geçen sene yeni yaşıma kimse yoktu yanımda. sonra kendimi emep bursa binasında lenin posteri önünde buldum. üzücü bi gündü :((

herkesin lisede bir arkadaş grubu vardır. benimde var 6 kişilik grubum. içlerinden biriyle aramızda 2 gün var hep beraber kutlarız doğum günümüzü. 11. sınıftayız o gün doğum günümüzü kutlayacaklar biliyoruz. çengelde kutlanacak ama biz geç gittik doğum günü çocukları olarak. indik otobüsten e çengeli avcumuzun içi gibi biliyoruz. arkadaşlarımız gözlerimizi kapadı gittiğimiz yeri anlamayalım diye. arada durup bi kaç tur döndürüyorlar ki tahmin edemeyelim. nisyan dikkat et basamak var. nisyan korkma bana güven şimdi diye diye insanların nabüğ bu kızlar bakışı altında gittik bir yere. gözlerimizi açtık iskeledeyiz ortada pasta yanda kızlar vs. şaşkın balıkçılar, şaşkın sevgililer ve coşkuyla sarılan biz. küçücük iskeleye sığdık bir de rica ettik yandaki tekneye abi bize şarkı açar mısın diye. hem yedik hem söyledik. çevrede baya lüks mekanlar var bir öğrenciye göre. mekandaki insanlar bize bakıyorlar gülümsüyorlar onlarda anladı bizim daha zengin olduğumuzu. her şey maddiyat değil tabi boğazda doğum günü kutladık mı kutladık. 😄 söylemeden geçemicem pastamız erbaptandı.

değerli bir insan evladı bana feneriumdan yeni sezon formasi almıştım hayatimin sonuna kadar hatirlarim herhalde bu anımı.

bundan yaklaşık 4 sene önce falan doğum günümden bir hafta önce hastalandım ama öyle bir hastayım ki anlatamam geceleri ateşten uyuyamıyorum sürekli halüsinasyon görüyorum. surekli burnum kanıyor karın ağrıları mahvediyor falan derken bizimkiler dayanamadı doktora götürdüler beni doktor uzun uzun inceledi tahliller yaptı sonra beni odadan kovarak annemlerle yanlız konuştular bizimkiler bir çıktı dışarıya suratları kireç gibi var birşey belli yani neyse hastaneye yatırdılar beni şu kola takılan hasta bileklikleri varya ondan taktılar üstte yatış tarihi altta doğum tarihi baktım ikisi de aynı gün. ağrı kesicilerle uykuya dalmışım bir ara uyandım annem ağlayarak telefonla konuşuyor lösemi den supheleniyorlar diye. o iki tarihe uzun uzun bakıp daha sonra ağlayarak uyuyakalmıştım...

arkadaslarim damak tadlarina ceplerine uygun pasta bulamadıkları için bi kafeye oturttular beni hepi bört dey nidalarıyla nargile üflemiştim tek kelimeyle efsaneydi

benim doğum günüm 12 temmuz kardeşimin 13 temmuz küçükken bu durumu hiç sevmiyordum tek pastayla geçiştiriliyordu ama şimdi pek önemi kalmadı bunların.

biz her yıl okullar kapanınca yaylaya gideriz. benim de doğum günüm 15 haziran yani hep bu göçme işlerine denk geliyor. işte sanırım 6. doğum günüm falan. annemler içeride temizlik yapıyorlar ben de balkondayım dışarıyı izliyorum. birden pastayla falan yanıma geldiler. allahım nasıl mutlu oldum ama ben bir bilseniz. hiç umudum yoktu doğum günümün kutlanmasıyla ilgiliı. pasta zaten mükemmel. hayatımda geçirdiğim en güzel doğum günüm o olabilir. neyse sonra biz yola çıktık. ben pastayı kustum. resmen kendi doğum günü pastamı kustum ya :/ (bkz: araba tutması)

kankalarımın doğum günü anıları baya güzel ama benimkilerde iş yok.keşke benim gibi bi kankam olsaymış.....

rakı içilen efkarlı bir günde arkadaşlarının etin üzerine dikilip, yakılan tahta çubuk eşliğinde kutlamaları. lan çok fena olmuştum. adanali olmak bunu gerektirir :)

hayatımda hiç doğum günümde değişik bir olay olmadı çünkü kutlayan sayısı azdı.

geçenlerde yine doğum günümdeyiz (bkz: orhangutan)

bugün doğum günüm henüz bir anım yok :(

hiç doğum günümü kutlamadıgım için bu entrynin altına yazacak biseyim yok

geçen sene aralık ayı soğuk bir sabah annem doğum günümü kutlayarak beni yataktan kaldırdı. sofraya oturduğumda babamın da kutlamasını nasıl da bekliyorum yemeği yerken babamın gözlerinin içine içine bakıyorum. yok bir şey demiyor. annem sigara içmek için ayağa kalktığında arkamdan çocuğun doğum günü diye fısıldadığını duyuyorum. babam da unutmadım diyor. yarım ağızla falan ama yalan belli. hemen arkami dönüp teşekkür ederim anne hatırlattığın için dedim. akşama arkadaşlar buluşalım diye mesaj atti gardasim dediğim çocuklar hepsi. aha dedim çocuklar doğum günümü kutlayacak saat 6 gibi dışarı cikarken babam nereye gittiğimi sorduğunda arkadaşlar doğum günümü unutmadı onlar çağırdı dediğimi hatırlıyorum. gittim saat 9 oldu ortada hâlâ pasta yok. geçtim pastayı ufak bir tebessümle gardasim nice yıllara diyen bile yok. biri o sıra telefondan facebook a girdi ve doğum günüm olduğunu söyledi. ben morardim beyler. gerek yok gardaslarim artık koca adam olduk dedim. ama içim içimi yiyordu o gün 1.5 paket sigara içtim eve geldigimde saat 12 ye geliyordu. 17. yaş gunume böyle girdim ben sevgili sözlük. unutmayacağım bir doğum günü animdi.

doğum günümden bir hafta öncesinden alsancakta yer ayırttık. ne giyeceğimizi falan ayarladık artık gün sayıyoruz herşey güzel derken bir gün kala gezi parkı eylemleri izmirde de basladı. her yer kapandı. kıyafetler boşa gitmesin diye herkes giyinip evinde oturdu. hala bir umudumuz vardı ama olmadı.

arkadaşlarım bana sürpriz parti yapmışlar beni bekliyorlar. haberim yok o sıra isim çıktı gitmedim haber de vermedim.mallar tek başlarına pastayı yemişler

üst üste dört gün doğduğum oldu. allah affetsin nüfus müdürü şans topu çeker gibi kaydetti nüfusa. :dd

7-8 yaşındayken ilk ve son kere arkadaslarimi çağırıp doğum günümü kutlamıştık gelen hediyeler borcam salata tabağı vazo felan gelmisti bizim çevrede hiç doğum günü kültürü yokmuş bi daha da kutlamadık annemin yaptığı bisküvili pastayla aile içinde geçistirdik

en yakın arkadaşım,babam ve abim unutmuştu. annem üzüldüğümü anlamış olacak ki babama haber vermiş,babam kutlamıştı telefonda. sonra abime söylemişler abim de aramıştı. üzülüyordum eskiden kimsenin hatırlamamasına ama şimdi umursamıyorum. öyle süprizli doğum günüm olmadı hiç, bu yüzen size anlatacağım komik veya paylaşacağım mutlu anılarım da yok..

10. sınıfa kadar insanlara fazla değer verir, mutlu olmaları için elimden geleni yapardım. okulda boş bir sınıf vardı kıyıda köşede kalmış fazlasıyla karanlıktı.12 ler ders calışmaya giderlerdi ama öğle araları boş olurdu. sevdiğim bi arkadaşım vardı öl dese ölürdüm, o derece. ama onun umrunda bile değildim. bunu biliyordum bilmek de üzüyordu. süpriz bir doğum günü yapayım da sevinsin,sevsin beni dedim. balonları, yazıları ve hediyemi hazırladım sabahtan gittim sınıfı düzenledim ellerimle yaptığım pastayı ve hediyemi çevirdiğim sıraların üzerine koydum. sınıftakileri ve samimi olduğumuz herkesi haberdar ettim bu durumdan. öğle arası toplaştık sınıfta ben gittim kızı çağırdım gelsene bi soruyu çözemedim diye. sınıfa girer girmez balonları üzerimize fırlattılar kız mutluluktan ağlayıp herkese tek tek sarıldı bana dönüp gülümseyerek sadece çok sağol ya dedi. o an mutlu olduğunu görmek beni çok mutlu etmişti. eve gidince battaniyemi şal yapıp süpermen gibi odadan odaya uçtum. takla atmayı bilsem filmlerdeki artistik takla atanlar gibi havada döncektim ama olmadı. neyse. 17 gün sonra benim doğum günümdü. karşılık beklemiyordum ama doğum günüm geldiğinde heycanlanmadım desem yalan olur. hatırlamasını bekledim ama bütün gün tek bir kelime bile etmedi. tuvalete giderken belki koridorda birileri bana sarılır iyi ki varsın vafz der sandım ama kimse nasılsın bile demedi. belki çıkışta kutlayacaktır dedim görüşürüz bile demedi. eve geç gittim babam evde olup olmadığımı bile fark etmedi. bi' annem geldi yanıma sarıldı saçlarımı okşadı. işte o an içimdeki kocama hüzün vadisi derinleşti. o günden sonra sadece anneme değer verdim.

yarım kalmış insanların doğum günleri olmaz. o gün doğum günüm değil, ben o bugün bir kez daha ölüyorum

arjadaşlarımın doğum günlerini hep hatırladım bazen kutlama planlarını ben yaptım özenle hediye seçtim ama o doğum günlerini hiç unutmadığım arkadaşlarım bir kere adam akıllı kutlamadı benim doğum günümü samimi olmadığım biri gelir facebookfan gördüğü doğum günümü kutlar arkadaşlarım bu şekilde hatırlar sadece aaa bugün senin doğum günündü iyiki doğdun der hep böyle oldu.ama olsun yine ben hatırlıyım yine hediye alıyım.isterdim ki onlarda bi gün benim onlara yaptığımı bana yapsınlar

eski ev arkadaşlarım doğum günümde bim'den gofret almışlardı. çakmaktan mum yapıp üflemiştim. sonra le cola eşliğinde doğum gofretlerimi yedik.

beni de halen doğum günü kutlama duygusuna erişmemişler arasına yazabilirsiniz. bu da böyle güzel bi anımdır..

2 sene önce arkadaşlarım sürpriz yaptılar pasta felan almışlar pastadan son bir dilim arttı doğum günü çocuğu olarak 5-6 kişi beni tuttu yüzüme yapıştırdılar en son lavobada saçımdan muz dilimini temizlemeye çalışıyordum

2005 yilinda 8.yasima girdigimde annemin yanimda oldugu gunu dun gibi hatırlarım..

okulda bi arkadaşımızın doğum günü vardı bütün sınıf seviyordu çocuğu. dedik birleşip hoş bi hediye alalım 30 kişiyiz sonuçta. ben bi torba aldım herkes gönlünden kopanı atıyor içine. oturup saydım paraları hepsi 25 krş 50 krş. aq cimrileri sayesinde topu topu 12,5 lira toplamışız. baktım olmayacak çocuğa bi paket marlboro light alıp hediye paketiyle kendisine sınıf adına hediye ettim. sınıfın ortasında içerken hoca tarafından yakalanmasa çok hoş bi hediye olacaktı.

herkesin bir doğum günü anısı olmuş lakin benim hiç olmadı o yüzden bu ay her başladığında bitene kadar hüzün sarar etrafımı

geçen sene doğum günümde en yakın arkadaşlarımdan birisiyle puding yiyip sabaha kadar pes atmıştık. üniversite zamanı da bir arkadaşın evinde sürpriz yapmak istemişlerdi ve o sıra fm oynuyorduk, fakat kapıyı bana açtıramayan ev sahibi arkadaşım en sonunda kendisi açmak zorunda kaldı ve tabi ki ellerinde pastayla gelenler kapıda ona sürpriz yapmış gibi oldu. o değil 2-3 saat fm oynayamamıştım. fm ve pes önemli birader. sokayım doğum günü pastasına. hiç alışkanlığım olmadı. olması için uğraşmadılar zaten, belki de ondandır. bilemedim...

her zaman demişimdir, ''doğum günü sürprizi mi olur abi'' diye. insan doğum gününde eşinden dostundan illaki bir şey bekliyor. yapılmaması daha sürpriz derdim, ta ki wagner kardeşimle tanışana kadar. üniversite 3. sınıftayız. doğum günüm pazara denk geldi. akşam yurttayken wagner aradı yarın sınıfla aramızda 1-2 halı saha maçı aldım dedi. eyvallah dedim sonra da hemen dedi ki ''biliyorum kardo yarın doğum günün ama, biz yine akşam kendi aramızda bir pastayla kutlarız'' bu da dikkati başka yöne çekmekmiş. neyse sabah oldu kahvaltı falan filan gittik sahaya, takımları ayarlardık. lan ben hariç maçı şeyine takan yok. wagner defansta penaltı yapıyor, eliyle topa vuruyor. gözlüklüsirin desen zaten milletin götüne başına şut çekiyor. abi en sonunda bana geldiler ben nasıl saydırıyorum. hayır yani herkesten beklesem wagnerden beklemem. lan şu maç bitse de gitsek moduna girmeye başlayınca; bütün sınıf (sahadakilerle ve sınıf dışındaki arkadaşlarla birlikte yaklaşık 50-55 kişi) en önde yaprak -ki çok severiz dimi wagner?- elinde pasta ile birlikte sahaya girdiler. tabi o anın videosu ve fotoğrafı mevcut ben bakıyorum ama olayı hala çözememişim. zamanlama kötü olsa ben bütün sınıfın duyacağı şekilde sövecem. o birbiriyle alakası olmayan sınıfı benim için toplayan ve bana hayatımın tek doğum günü sürprizini yapan wagnere sevgilerimi sunarım.

hoşlandığım çocuğu çağırdığım doğum günümde gazoz kapağına basıp ayağımın kayması sonucu pastaya kafa atmıştım

Hayatimda ilk kez surpriz dogum gunu partisi yapilmisti bana. Tarih: 8 temmuz 2015. Erkek arkadasimin memleketine gitmisiz birlikte. Tum gun telefonu elinden dusurmuyor, kimle konustugunu soruyorum yanitlamiyor, benden uzakta telefonla konusuyor filan. Trip de atiyorum haliyle. Ben yanindayim sen kimle konusuyorsun diye, cevap da veremiyor dogru durust. Kiyamam😀 ayni gunun aksami, arkadaslarinin geri kalaniyla tanismak icin bi cafeye gidecegiz. Ama yorgunum cokca. Gitmesek, burada kalsak olmaz mi diyorum. Ayip olur diyor. Ya ben onunla olmak istiyorum ve reddediliyoruumm 😁basi belada haberi yok bitanemin. Her neyse gittik oraya, bi cafedeyiz, yaklasik on - on bes kisi falan variz herhalde. Herkes sohbet ediyor ben pek aralarina katilamadim filan, biraz telefonla konustum oyalandim oyle. Sonra bi ara iclerinden biri ortadan kayboldu, meger pastayi hazirlamaya gitmis. Sohbete dalmisim ben de konusuyoruz oyle milletle. Tam o sirada sevgilim elinde kocaman bi pastayla gorundu😀 kalp seklinde pembis bi pasta. Mumlar, maytaplar, uzerindeki harika not... ben dondum kaldim😇 meger bana surpriz hazirlamak icin o kadar ugrasmis sevgilim. Dogum gunum 8 temmuzdan sonra aslinda, o tarihten once istanbula donecektim. Ama o gun benim en guzel dogum gunumdu❤ o gun kendimi cok mutlu ve cok degerli hissetmistim. Birlikte gecirdigimiz her gun oldugu gibi... ifsa icermeyen foto

ulan ilk defa ailecek toplanmışız ilk defa güzel bi doğum günü yaşıcam neyse kuzenim geldi ben daha üflemeden mumu üfledi daha 6 yaşındayım bide neyse ben aldım pastanın yanındaki bıçağı yürüyom bunun üstüne ilk ben üflicektim diye kescem çocuğu en son abim beni kucakladı tamam o onun pastası olsun dedi beni aldı yakında bi pastane vardı oraya götürdü küçük çikolatalı bi pastayla kutladık millet evde ben abimle lunaparklarda falan sürtüyorum güzel geçen ilk ve son doğum günümdü

ikizimin sınıfına gidip ona alınmış pastadan bir dilim yemek. öyle işte.

yurtta kalıyorum bizimkiler plan yapmış gece on ikide kutlayacaklar pasta falan söylemişler hiç de anlamadım ben de dedim ki ya yarın doğum günüm bu da benim hediyem olsun erken yatayım yattım uyudum sonra on ikide beni uyandırıp doğum günümü kutladılar adsgsdfa seviyorum be arkadaşlarımı

sanırım 11 ya da 12 yaşıma girecektim. zor bela izin almıştım annemden, tüm arkadaşlarımı çağırayım falan diye. çağırdım herkesi, evi falan tarif ettim dedim siz okulun orda bekleyin ben sizi alıcam. annem de heveslendim diye kocaman bi resimli pasta yaptırmış. bikaç hısım akraba da çağırmış. neyse gün geldi çattı annemle ben okulun oraya gittik bekle babam bekle kimse gelmiyor. üzgün üzgün geri dönmüştüm sözlük, yanarım da çocukluğumun en güzel doğum günü pastasını en sevmediğim akrabalarımın yemesine yanarım. ha 18.yaş günüm en efsane doğum günüm olmuştu o ayrı

lise 2 deyken kizli erkekli 7 8 kişi gidip bi barda 70lik vodka icmistik. tam ergendik herkes agir abi takılırken biz mal mal sarkilar soyluyoduk bagira bagira. tabi cogumuz sarhos oldu. sarhos olanlarla ugrasmaktan dogum gunumden tam keyif alamamistim lakin diger hic bir dogum gunum o kadar zevkli geçmemişti simdi hicbiriyle görüşmuyorum orasi ayri

8. yaş günümde dayım pasta alıp bize gelmişti. mutfakta annemle yengem pastayı hazırlarken yanlarında duruyordum. yengem yanlışlıkla koca bir demlik çayı pastamın üzerine devirmişti. sonra da kağıtla üstündeki kremayı almıştı çay oldu diye. sonuç olarak pastayı yiyemedik,geç olduğu için de başka alamadı kimse. ben de 1 hafta boyunca odamda gizli gizli ağladım.

eskiden beri çok fazla doğum günün kutlayan ya da sürpriz bekleyem birisi olmadım. özellikle üniversiteye başladıktan sonra hep vizelerin öncesine geldiği için iyice yalnız geçirir olmustim. bir gün okuldan çıkarken kargom geldiğine dair mesaj aldım. o sıralar da sürekli online alışveriş yaptığım için aklıma bir şey gelmemişti. eve gittikten sonra hatırlayıp şubeyi aradım ve aramışken de kimden geldiğini sordum. trabzon'dan geldiğini ve onun adını duyunca çok mutlu olmuştum. salı akşamı şubeden kargoyu teslim alırken üzerinde yazan 'doğum günü hediyesi çarşamba günü iletilecek.' notunu okuduğum an benim için paha biçilemezdi. sürprizinin bozulduğu düşüncesiyle yaşadığı hayal kırıklığı ise benim gördüğüm en masum haliydi. benim söylemem gerekirken yine o iyi ki varsın demişti. bir daha da kimse demedi, ben de ondan başka kimsenin demesini istemedim.

(bkz: 15 temmuz 2016 askeri darbe girişimi) sonrası kendimi bildiğim yaşlardan beri tanıdığım özel harekat polisi bir abimi toprağa vermek için alel acele memlekete gitmiştim. on gün kadar oyalandım oralarda. 26 temmuz akşamı istanbul'a döndüm. 27 temmuz günü sabahtan akşama kadar ertesi gün yapacağım sürprizleri ayarlamak için kadıköy'de koşturdum. özel üretim bir far seti, plaket, gül yapraklarına gizlenmiş notlar ve her zamanki gibi beyaz tek gül hazırlamıştım hediye olarak. hayatımda geçirdiğim en güzel birkaç günden birisi oldu o 27 temmuz. 28 temmuz pazartesi 17.30 da buluştuk. doğum günü aslında 29 temmuzdu ama henüz ailesi ilişkimizi bilmiyordu ve planları vardı muhakkak. yaz stajı yaptığı için daha fazla vakit geçirebilelim diye çekmeköy'den avcılara gitmiştim. akşama kadar başbaşa vakit geçirdik. hediyelerin hepsini farklı yerlerde verdim. ilk kez gittiğim mekanda bir fırsatını bulup pasta falan ayarladım. akşam da sarıldık ayrıldık. ben onu bırakıp metrobüse bindikten sonra jeton düştü. mükemmel geçirdiğimiz güne dair tek bir fotoğraf bile yoktu. yazdığımda o da üzüldü ama beni teselli etmeye çalıştı. 'olsun son buluşmamız değil ya. :)' demişti. üç gün sonra ayrıldık. o son buluşmamız oldu sözlük. daha sonra okuduğu şehre habersiz gidip son kez sarılmanın fırsatını da buldum ama o parçalanışımı zaten biliyorsun. o günden beri ölü bir ruh taşıyorum bedenimde. neyse, hayatımdaki en güzel doğum günü anısı bir başkasına ait işte...

"hey gidiii" dedirten anılardır. o zamanlar çok küçüğüz. yaş 5-6. doğum günümüz vasıtasıyla pastaneye gideceğiz. çoğul konuşuyorum, evet ikizim var. rekabet diz boyu anlayacağınız. pastanenin önüne geldik. pırlanta görmüş kadın gibi pastalara doğru koşuyorum. ikizimden önce ulaşacağım ganimete. planlara bak. mirkelam'ın klipte koştuğu gibi hızla koşarken bir anda cama çarpıp yere düştüm. ulan ne bileyim ben kapının yan tarafta olduğunu. camı göremeyip bildiğiniz kafa attım. kaliteliymiş kırılmadı da, sayemde test etmiş oldular. o gün de bi işe yaradık. (bkz: bu da böyle bir anımdır)

geçen sene sevdiğim kız yanımdaydı belki sevmiyordu ama yanımdaydı sözlük. bu sene doğum günüme 10 gün kaldı ama yanımda olmayacak... her doğum günümde hayatımdan birileri eksiliyor

3 yaş büyük ablamla aynı gün doğum günümüz maalesef. baya küçükken gelen akrabaların sadece ablamın doğum günü var sanmaları ve hediyeler ablama akarken ağladığım zamanı hiç unutamıyorum ya

takımda herkesin doğum günü kutlanır para falan toplarız kendi aramızda benim doğum günüm benimle aynı isime sahip olan bir kız daha var para toplarken karıştırıp ondan değil benden para almışlardı bende söylemedim sonradan farkettiklerinde benden para alanı dövmüşlerdi gdyxgscdc

doğum günümün kutlanması. doğum günümün en büyük anısı sanırım.